Over Gerrit

De detective en het kind

Ik hou van thrillers, want daarin houden mensen vaak van alles achter; iets wat echt niemand mag weten! Voor mij is een detective een menselijke puzzel die opgelost moet worden. Mensen tonen in hun lichaamstaal veel meer dan ze denken.

Het kort neerslaan van de ogen, het nét iets sneller gaan praten of het dichtknijpen van de handen; het geeft mij een schat aan informatie over wat mensen wel en wat zij niet tonen. Ik zie in een paar seconden het hele plaatje.

Als kind dacht ik dat iedereen wel ziet dat er gedrag is en dat er een hele wereld achter zit die niet getoond wordt. Dat was toch duidelijk! Tot mijn verbijstering kwam ik er achter dat dit niet zo was.

‘Wat je ziet is wat er is’, bleek het adagium te zijn. Ik leek wel alsof iedereen naar een andere wereld keek. Was ik nou gek? Blijkbaar. Ik raakte ervan overtuigd dat wat ik zag zelf verzon. Gevolg: ik vergat het gewoon en ging mijn best doen om alleen af te gaan op hoe mensen zich gedragen.

Mijn mooie moeder

'Mam, ik wil je iets vragen. Ik merk dat ik soms meer zie dan iemand letterlijk toont. Alsof ik al weet wat iemand denkt en voelt en…ik vroeg me af hoe dat voor jou is...'

Ik kon mijn verhaal niet afmaken; ze keek op, glimlachte breed en zei: 'O ja, jongen, dat heb jij je hele leven al. Dat heb je van mij. Wij zien en voelen dat nu eenmaal. Daar kun je niets aan doen. Dat gaat vanzelf. Nog een kopje thee?'

Einde gesprek. Dat was een lekker nuchtere reactie! Het klonk zó vanzelfsprekend dat mijn twijfel ophield. En toen wist ik dit inderdaad vanzelf doe. Het zit er gewoon ingebakken.

Het is mijn verborgen talent: zien wat mensen zelf niet zien. De onderste steen.

En nu is het eenvoudig: als detective het hele plaatje meteen zien: heerlijk! En ik besloot zoveel mogelijk mensen ervan te laten profiteren. Dus hier ben ik en sta ik klaar om jouw prachtige verborgen kwaliteiten samen met jou te ontdekken!

Vanuit mijn ogen bestaat een mens uit vier elementen: hoofd, hart, handen en ziel.

Je hoofd vormen je gedachten.
Je hart vormt je gevoelens.
Je handen vormen je handelingen.
Je ziel is wie je in wezen bent.

Wat ik zie, is dat bij professionals en organisaties veel aandacht besteed wordt aan hoofd en handen. Dat moet ook, want je moet goed denken en goed handelen. Zo nu en dan wordt er ook aandacht besteed aan het hart. Dat is mooi, want dat zijn belangrijke drijfveren.

En zelden is er aandacht voor de ziel, voor wie jij in wezen bent, los van je gedachten, je gevoelens en je handelingen. Er zijn veel definities van de ziel. Ik gebruik de volgende: de ziel is de voornaamste, werkende kracht in een mens

Daar ligt voor mij de onderste steen.

Vaak zijn dat onzichtbare elementen die je niet vast kunt pakken. 'Met de ziel bakt de bakker geen brood', hoorde ik ooit iemand zeggen. Dat klopt. En toch merken we dat iemand ‘zijn ziel legt in de bakkerij.'

Leg jij je ziel in je werk? Doe jij wie je in wezen bent? Is dat belangrijk voor je? Het is dat wat jou definieert. Ik heb in de loop van de jaren ontdekt dat ik deze steen zie en ervaar bij mensen en dat ik die zichtbaar maak.

Als je deze onderste steen hebt gevonden, is dat een nieuwe basis in je leven en werk. Het is de missing link die je niet vindt door naar de ander te wijzen, maar door vanuit die verborgen kracht te spreken.

De gevolgen?

• Je denkt, ervaart en handelt vanuit rust en helderheid
• Je hebt toegang tot een scala aan verborgen kwaliteiten
• Je maakt een verbinding met wat betekenisvol is in je werk
• Je hoeft je werk niet vol te houden, omdat je het doet vanuit wie je bent
• Je spreekt een taal met elkaar die onderling verbindt