Dagboek van een leider.

1 januari 2021.

Ik ben begonnen.

Een jaar lang iedere dag schrijven over leiderschap. Met als leidende vraag:

“Wat kan ik doen voor de leiders van dit land om hen verder te helpen?”

Leiders in de brede zin van het woord: CEO’s. ministers, leden van een

Management Team, ouders die een en gezin runnen, ondernemers.

 

JIJ.

Een jaar lang schrijf ik, film ik, dicht ik, train ik, coach ik, twijfel ik,

doe ik verslag, ben ik boos, bang, bedroefd, blij, dans ik de stukken

van de muur, spring ik vooruit, val ik diep, voel ik mij eenzaam, zal

ik willen stoppen, ben ik godsgruwelijk blij dat ik toch doorzette,

leef ik.

Een jaar lang over leiderschap.

Over mij als leider van mijn eigen leven.

Over mijn klanten, de leiders die ik begeleid.

Over mijn visie en passie over leiderschap.

Over de ontmoetingen die ik heb, in werk én privé.

Omdat ik geloof dat alles meedoet.

Iedere dag zal ik opstaan en me afvragen: wat kan ik nu doen voor de

leiders van dit land om hen verder te helpen?

Ik zal een jaar lang met

jou leven door mijzelf te leven.

Het enige dat ik van mijzelf vraag is iedere dag te willen leren, mij dingen

oprecht af te vragen. Zo zag ik gisteren, oudejaarsdag, een prachtige vraag

op LinkedIn verschijnen:

“Wat zou je doen als jij niet bang was voor het oordeel van anderen? “

Een typische leidersvraag[, vind ik, omdat het moed vraagt het te bedenken,

laat staan om het te formuleren, laat staan om er consequenties uit te

trekken, laat staan om concreet een plan te maken met doelen en acties

en een planning waar ik me dan aan moet houden.

Welnu, meteen maar een sprongetje in het welbekende diepe wagen.

Hieronder de punten die ik formuleerde:

• Onbeschaamd mijn kracht etaleren: “Ik kijk dwars door je heen en zie in een

paar seconden wat jij aan verborgen talenten in je hebt.”

• Een praktijk starten waarin ik een spreekuur hou waarin mensen in een uur

te horen krijgen waar dat verborgen talent in zit; we spreken een half uur

en ik schrijf je daarna mijn inzichten.

• Iedere dag iets posten over hoe ik de wereld en leiders zie en daar dus ook een

wijze opinieleider in word.

• Na een jaar een boek + filmpjes presenteren en zelf uitgeven als weerslag van die berichten.

• Vanuit liefde mijn boodschap brengen in plaats vanuit de angst om afgerekend, uitgelachen, genegeerd of boos bejegend te worden

• Regelmatig zelf mijn klant kiezen door leiders te benaderen die ik wil helpen.

• Een voorstelling maken over leiderschap met iemand die deze leider speelt.

Komaan! Moedig voorwaarts! Vooruit met de geit! En gaan!

Hier kwam dus ook het idee uit om een jaar lang iedere dag….enzovoort, wat ik nu

aan het doen ben. IK wil daar aan toevoegen dat ik hier weinig tot geen redactie

op voer. Dat is misschien ontzettend stom, omdat jij een rauwe en vooral eerste

versie ziet waar

• Niet goed over nagedacht is
• Fouten in staan
• Je daardoor af kunt haken
• Ik me onvoldoende verdiept hebt in wat het voor jou kan opleveren
• Het commercieel als een tang op een varken slaat

Kortom: NIET DOEN!

Maar weet je, daar heb ik schijt aan. Ha ja, ik zeg dat gewoon, ik heb daar schijt aan,

omdat een aantal andere dingen mij veel waardevoller lijken dan jou mogelijke

afwijzing:

• Ik word hier gelukkig van
• Door er iedere dag over te schrijven, te filmen, te zingen, te dichten ontstaat

er een prachtig palet waarin je ziet hoe ik me hier in ontwikkel

• Het dagelijks leven benader ik zo goed als mogelijk, waarin je ook niet

Iedere actie voorziet van een goedkeringsstempel ( hoop ik )

• Het voor mij een leerboek is