Wat leidt jou op een inspirerende manier af van een lastige kwestie?

Over creativiteit als route naar Verborgen Parels

John Cleese, wie kent hem niet? Fawlty Towers, the life of Brian, en uiteraard het onovertroffen Monty Python. Laatst keek ik nog een paar afleveringen terug en realiseerde me dat dit soort creatieve uitspattingen niet meer gemaakt wordt. Laatst hoorde ik een boekrecensie over een boek dat John Cleese over creativiteit schreef. Grappig genoeg dacht ik meteen: ‘Dit is voor leiders’  (ik scan voortdurend op mogelijke onderwerpen voor onze groep).

Als je als leider iets nodig hebt, naast expertise, management skills, visie en een set eigenschappen zoals overtuigingskracht, compassie, nieuwsgierigheid, humor, een gouden openheid, besliskracht en nog zo wat ( ja, een leider moet wel alles kunnen!), dan is het wel creativiteit.  Ik vind dat leiders in organisaties creativiteit in de top 5 moeten zetten. Dat geldt dus niet alleen voor regisseurs, beeldend kunstenaars of architecten ( op die groep kom ik zo nog even terug ), maar ook voor ouders, bedrijfsleiders, ZZP-ers die hun eigen toko overeind moeten houden.

Voor jou ook.

John Cleese stelt dat creativiteit zich in het onderbewuste bevindt, die 90% zeg maar die onder de oppervlakte van onze zichtbare wereld left als vissen in het diepe donkere water van de oceaan. Gelukkig wijst John ons een beetje de weg. Hij vertelt ons het verhaal van de Haas en de Schildpad. De Haas staat voor rationaliteit en snelheid. Als we een probleem hebben, hupsakee, analyse er overheen, een beslissing nemen en door!

De Schildpad staat voor het idee dat tijd geen factor van betekenis meer is. Cleese pleit ervoor om beslissingen uit te stellen, op de plank te leggen, te laten garen, er nog eens over te slapen, kortom, om nu juist even niet te beslissen. En daarvoor brengt hij de praktijk van de architect naar voren.

Wat blijkt?

Er zijn twee type architectenbureaus: de redelijk succesvolle en de gerenommeerde, zeer succesvolle bureaus. De eerste categorie neemt snel beslissingen, kijkt, ziet, overweegt en gaat aan de slag. Bovendien is spel geen element dat zij inbrengen in hun beslissingsproces. De gerenommeerde bureaus wachten. Ze wachten tot op het allerlaatste moment, om nog meer informatie te vergaren, om de zaken nog eens van een andere kant te bekijken, om het nog even weg te leggen en vooral: om met het idee te spelen.

Wat bedoelt Cleese daarmee?

Afleiding. Je hebt natuurlijk de voor de hand liggende tafeltennistafel, het dartbord en ga zo maar door. Waar het om draait, is dat jij een manier vindt om nu juist niet te focussen op het probleem, maar om iets totaal anders te doen. Iets te doen dat jou afleidt en tegelijkertijd inspireert. Dan boor je het onderbewuste aan, waar vaak een originele, andere kijk op de zaak op je ligt te wachten. Dat kan het luisteren naar muziek zijn, dansen ( doe ik vaak ), zingen, een lange wandeling met een vriend.

Wat jou helpt.

Dus mijn vraag is: wat leidt jou op een inspirerende manier af van een lastige kwestie? Wat kan jij eens of twee keer per week doen om er uit te springen, zomaar midden op de dag? Zodat jouw creatieve potentieel in stelling gebracht wordt? En als je er echt niet uit komt, kun je altijd nog ‘de ministry of silly walks’ van Monty Pythons Flying Circus nadoen. Hieronder de link….

https://youtu.be/BoIdEjdZIls

Mooie dag en ik ben benieuwd!

Gerrit